Менавіта тут нарадзіліся ўсе яго дзеці. Пасля смерці ў 1856 годзе маёнтак адыходзіць да старэйшага сына Яна Отана.
Які крыху перабудаваў сядзібу, а дакладней прыбудаваў да яе цэнтральную частку з цэглы, але значную частку ён усё ж такі не кранаў і пакінуў як бацькоўскі дом. Старыя Вошкаўцы было вырашана перайменаваць ў гонар бацькі - Фларыянава.
Дом меў 19 пакояў сярод якіх вылучалася бібліятэка, сталовая і вялікі салон, зроблены ў неагатычным стылі. Як пішуць крыніцы, дом быў абстаўлены новай мэбяй і не меў ніякіх каштоўнасцяў. Тут размяшчаліся карціны мастака Аляксандра Арлоўскага, партрэты Фларыяна і яго сясцёр аўтарства Францыска Фелінскага.
Сядзіба пачыналася з уязной вузкай брамы з прыгожымі чугуннымі варотамі, але ў 1914 годзе іх звезлі немцы.
Ян Отан захапляўся гаспадаркай, і як мы ўжо ведаем, напісаў некалькі кніг па садаводству. Яго гонарам быў 30-мятровы сад, які раздзяляўся на 2 часткі. У першай знаходзіўся экспераменатальны сад, куды прывозіліся новыя дрэвы для нашага клімата. Ў другой частцы панаваў вішнёвы сад. Сад Яна Отана ў Фларыянава лічыўся адным з самых лепшых у Беларусі. Гэтым садам захаплялася Элаіза Ажэшка ў сваіх творах, якая пасля гасцявання тут прывезла да хаты вялікі гербарый з фларыянаўскіх мясцін.
Бібліятэка ў маёнтку закладалася Янам Атононам, але кнігамі цікавіўся і яго старэйшы сын Тадэвуш Отан. Ён сур'ёзна захапляўся журналістыкай і калекцыянаваў перыядычныя выданні з усяго свету. Калекцыя ўключала па аднаму нумару ўсіх часопісаў свету, якія выдаваліся ў той час. А таксама мелася поўная падшыўка польскіх выданняў. Багатая калекцыя перыядычных выданняў завяшчалася ім бібліятэцы ў Нясвіжы, але значная частка была згублена ўжо падчас Першай сусветнай вайны.
У Фларыянава наведваліся Рэйтаны з Грушаўкі, Радзівілы з Нясвіжа, Казімір Здзехоўскі з Ракава і іншыя вядомыя асобы таго часу. Вядомасць маёнтку надавала і тое, што ў летнія часы жонка Тадэвуша Отана Браніслава з Цівінскіх ("пані Броня" як яе ласкава называлі госьці) наладжвала пансіянат. Сядзіба ў Фларыянава была адзінай сядзібай Бозвіцаў ад 1906 года, пакуль Ян Отан не пабудаваў новы маёнтак у Паўлінава і назваў яго ў гонар сваёй маці Паўлыны. Пасля гэтага, Фларыянава стала выкарыстоўвацца ў асноўным як летняя рэзідэнцыя.
У пансіянаце адпачываў лаўрат Нобелеўскай прэміі Уладзіслаў Рэймонт з жонкай Аўрэлей, Генрых Нусбаум, вядомы доктар, прафесар Варшаўскага ўніверсітэта, сваякі Вітальда Чачота (іх лінія параднілася з Бохвіцамі дзякуйючы малодшаму сыну Фларыяна Раману), артыст Януш Страхоўскі і шмат іншых. Удзельніцай салона ў доме Бахвіцаў стала напрыканцы свайго жыцця і Элаіза Ажэшка, якая тут адпачывала ў 1908-1909 гадах разам з сяброўкай Марыней.
Гаспадары Фларыянава-Паўлінава былі вельмі гасціннымі людзьмі. І пастаянна запрашалі да сябе сяброў і знаёмых на розныя святы - пасеў зернавых, высадка дрэваў. Пры гэтым развучвалі спевы, тэматычна ўпрыгожвалі свае дамы. Ладзілі літаратурныя вечары, слухалі Шапэна, Бетховена і Грыга.
У 1909 годзе знаходжанне Элаізы Ажэшка ў сядзібе зацягнулася да позняй восені і яна разам з В. Рэймонтам залажыла гай ў памяць пра польскіх літаратараў, якія тут адпачывалі летам. Адзін з дубоў, пасаджаных з усходняй часткі дома зараз носіць яе імя.
"Сяброўства" Элаізы Ажэшка з Тадэвушам Отанам была адной з інтрыг таго часу, і не дарма - розніца паміж імі была гадоў 20. Два гады запар Элаіза Ажэшка намінавалася на Нобеліўскую прэмію, але ў першы раз награда дастаецца Генрыху Сінкевічу, а ў другі раз Сельма Лагерлёф. Гэтыя навіны канчаткова падкасілі Элаізу, і да таго хворае сэрца не вытрымала. У траўні 1910 годзе яна памерла.
Пахаваны Бохвіцы на старых могілках у вёсцы Дарава. Праз дарогу ад іх знаходзіцца Касцёл Узнясення Дзевы Марыі, пабудаваны ў 1926-1938 гадах.
Ад яго ў нас засталіся добрыя ўраджанні.
У 1960-70-я магіла Фларыяна Бохвіца была разрабавана. Помнік з надпісам Twoj przyklad niech nam pokazuje drogi prawdy не знойдзены. І хаця магіла знаходзіцца пад аховаю дзяржавы, гэта не перашкодзіла мясцовым знішчыць яе ў 2003 годзе, і на гэта месца пакласці новыя пахаванні. Мы ўжо не хадзілі на старыя могілкі, таму фота толькі з тэрыторыі касцёла.
Пасля смерці Яна Отана ў 1915 годзе маёнткі Яна Отана - Паўлінава, Качэрышкі і Фларыянава адыходзяць да яго сына Тадэвуша Отана (1863-1930). А ў 1930 годзе ўнуку Яну Отану, які памёр ў 1937 годзе. Пасля ўладаром быў Фларыян Бохвіц, жанаты на Хелене з Керсанаўскіх (1875 - 1939). На гэтым звесткі пра род Бохвіцаў абрываюцца.
Сядзіба мае мемарыяльнае значэнне, але разбураецца. Належыць мясцоваму калгасу.
Вось такія яны дзве цудоўныя сядзібы Бохвіцаў на Берасцейшыне.
Фларыянава
Паўлінава
