Учора ў абмеркаванні тэмы гульняў http://azarkinm.livejournal.com/155780.html з 
incopolis закранулі тэму гульняў нашага дзяцінства. І з небыцця ўсплыла гульня "Бізнес", перароблены аналаг "Манаполіі" на савецкі лад. У нашай сям'е гэта гульня з'явілася ў пачатку 90-х і мы яе малявалі самі. На ватмане малявалася поля з квадратамі ў якія нанасіліся лагатыпы розных фірмаў. Была ў нас фірма і "Залатая зорачка" (вьетнамскі бальзам), і Камел, і нейкія парфума. Карацей, з усяго чаго можна было змаляваць эмблемку я яе змалявала. Адной гульні бізнеса нам падалося мала, і тады быў намаляваланы з братам яшчэ адзін ватман. Пасля прахаджэння поля першай гульні, фішкі перамяшчаліся на другі ватман. Вось так і гулялі.
Настальгія дзякуючы нэту стала прасцей, узгадаў нешта, набраў у пошуку... і сядзіш настальгіруеш. Вось і я, палова вечара ўчора настальгіравала па сваім дзіцячым гульням.
Самая любімая мабыць і зараз была настолка "Дзядзя Сцёпа".
Яна і па сённяшні дзень крыху парваная ляжыць у маці дома. А калі збіраюцца нашы семьі, то можам вялікай кампаніяй пад агульны смех пагулькацца ў яе. Гульня цікавая тым, што тут был вельмі шмат розных пад'ёмаў і падзенняў, і дабрацца да фінальнай кропкі было сапраўды вельмі цяжка.
Другая па цікаўнасці была гульня "Вандроўка па гарадам-героям"
Старт пачынаўся з Чырвонай плошчы і кідаючы кубік ты праходзіў усё поле. Калі твая фішка патрапляла на лічбы каля помнікаў, значыцца ты мог ўзяць сабе ў калекцыюкартку з выявай помніка. Перамагаў, той, хто першы возьме гэту картку і па заканчэнні гульні, калі скончваюцца ўсе карткі набярэ іх больш за ўсіх.
У стрыечнага брата ў захапленні гуляліся ў настолку "Ваенная тайна"
Схема гульні такая ж з пад'ёмамі і падзеннямі.
А таксама ў гульню "Цырк".
А мая маці з захапленнем узгадвае са свайго дзяцінство вось такую гульню, якая называлася "З ранку і да вечара"
Зараз у нэце аматараў старых настолак вельмі шмат, а яшчэ больш тых, то хоча панастальгіраваць. Таму людзі скануюць гульні, рэстаўруюць і выкладваюць для агульнага скачвання. Вось і нарадзілася ў мяне ідэя надрукваць маці гульню яе дзяцінства, няхай ужо з унукамі пагуляе і ўзгадае мінулае. :-)
У сеціве можна знайсці нават гульню 1895 года - "Зімовыя вакацыі". Толькі відаць настальгіраваць па гульне канца ХІХ стагоддзя ўжо няма каму, хіба толькі ў савецкія часы яна перавыдавалася.
Зараз з'яўляецца гульняў шмат - разнастайных, цікавых, вясёлых і маляўнічых. У якія настолкі гуляюцца ўжо мае дзеці, распавяду ў наступны раз. А ў якія настолкі гуляліся вы ў сваім дзяцінсуе?
incopolis закранулі тэму гульняў нашага дзяцінства. І з небыцця ўсплыла гульня "Бізнес", перароблены аналаг "Манаполіі" на савецкі лад. У нашай сям'е гэта гульня з'явілася ў пачатку 90-х і мы яе малявалі самі. На ватмане малявалася поля з квадратамі ў якія нанасіліся лагатыпы розных фірмаў. Была ў нас фірма і "Залатая зорачка" (вьетнамскі бальзам), і Камел, і нейкія парфума. Карацей, з усяго чаго можна было змаляваць эмблемку я яе змалявала. Адной гульні бізнеса нам падалося мала, і тады быў намаляваланы з братам яшчэ адзін ватман. Пасля прахаджэння поля першай гульні, фішкі перамяшчаліся на другі ватман. Вось так і гулялі.Настальгія дзякуючы нэту стала прасцей, узгадаў нешта, набраў у пошуку... і сядзіш настальгіруеш. Вось і я, палова вечара ўчора настальгіравала па сваім дзіцячым гульням.
Самая любімая мабыць і зараз была настолка "Дзядзя Сцёпа".
Яна і па сённяшні дзень крыху парваная ляжыць у маці дома. А калі збіраюцца нашы семьі, то можам вялікай кампаніяй пад агульны смех пагулькацца ў яе. Гульня цікавая тым, што тут был вельмі шмат розных пад'ёмаў і падзенняў, і дабрацца да фінальнай кропкі было сапраўды вельмі цяжка.
Другая па цікаўнасці была гульня "Вандроўка па гарадам-героям"
Старт пачынаўся з Чырвонай плошчы і кідаючы кубік ты праходзіў усё поле. Калі твая фішка патрапляла на лічбы каля помнікаў, значыцца ты мог ўзяць сабе ў калекцыюкартку з выявай помніка. Перамагаў, той, хто першы возьме гэту картку і па заканчэнні гульні, калі скончваюцца ўсе карткі набярэ іх больш за ўсіх.
У стрыечнага брата ў захапленні гуляліся ў настолку "Ваенная тайна"
Схема гульні такая ж з пад'ёмамі і падзеннямі.
А таксама ў гульню "Цырк".
А мая маці з захапленнем узгадвае са свайго дзяцінство вось такую гульню, якая называлася "З ранку і да вечара"
Зараз у нэце аматараў старых настолак вельмі шмат, а яшчэ больш тых, то хоча панастальгіраваць. Таму людзі скануюць гульні, рэстаўруюць і выкладваюць для агульнага скачвання. Вось і нарадзілася ў мяне ідэя надрукваць маці гульню яе дзяцінства, няхай ужо з унукамі пагуляе і ўзгадае мінулае. :-)
У сеціве можна знайсці нават гульню 1895 года - "Зімовыя вакацыі". Толькі відаць настальгіраваць па гульне канца ХІХ стагоддзя ўжо няма каму, хіба толькі ў савецкія часы яна перавыдавалася.
Зараз з'яўляецца гульняў шмат - разнастайных, цікавых, вясёлых і маляўнічых. У якія настолкі гуляюцца ўжо мае дзеці, распавяду ў наступны раз. А ў якія настолкі гуляліся вы ў сваім дзяцінсуе?
Comments
http://savok.name/273-puteshestvie.html
Еще у нас была (и есть) на огромном листе игра "Происшествие в Голливуде" - там надо играть за гангстеров и захватывать банк, а полиция пытается тебя словить.
Одно время у нас была игра-бродилка по клеточкам на обычном целлофановом пакете. Впрочем, в ту пору целлофановые пакеты сами по себе были ценной вещью, поэтому не сразу мы у мамы выпросили его ради игры.
1. Игра "Бизнес" самодельная. Точно помню, что это уже вторая версия. А вообще игра появилась самодельная потому, что настоящего "Бизнеса" своего не было, а был только у соседки. Вот мы с братом и стали рисовать собственный. Хорошо помню, что у первой самодельной версии было поле фирмы SAC - "SovAvtoCapital", тогда реклама этой конторы крутилась по телеку, у них еще слоган был "Купить машину проще, чем сварить яйцо". По фото плохо видно - просто перечислю, какие фирмы были здесь у меня: "Крыница", "Ив Роше", "Адидас", "Уорнер Бразерс", "Фуджи", "Филипс", "Шелл", "Джонсон и Джонсон", "Хендэ" (которая Hyundai), и самым дорогим был просто "Транспорт". В качестве денег использовали уменьшенные копии долларов, которые продавались в киосках в виде блокнотиков и вообще частенько валялись во дворе.
2. Игра "Назад в будущее". Тогда по телевизору шел сериал AJ's Time Travellers, в нашем переводе он был "Назад в Будущее", хотя с фильмом ничего общего не имел, за исключением перемещения во времени. Сериал был познавательный и очень интересный, мы его всегда после школы смотрели. Саму игру мы нарисовали как раз по подобию "Ниндзя. За золотой цаплей", о которой я уже говорил: надо взбираться по пагоде вверх и вступать в бой с "плохими" (там в фильме плохими был некто Джокер и некая Зина, что и отражено на игровом поле; а Мария и пес Иззи были хорошими). Эх, где бы сейчас найти "Ниндзя"!..
3. Игра "Происшествие в Голливуде" (Action in Hollywood). Большая игра на двух листах (общий размер - А1), которую мы наклеили на картон - похоже, именно благодаря этому она у нас и сохранилась. Гангстеры размещаются в правом верхнем углу и должны ограбить четыре банка, а полиция - словить их. Ходить грабить дальние банки невероятно сложно. А еще эту игру можно просто рассматривать и глядеть, какие декорации к каким известным фильмам встречаются, или просто машинки разглядывать.
Также предлагаю посмотреть мои игрушки из старого ящика. Вот здесь я распознавал пластмассовые танки (металлические танчики еще дожидаются своей записи), а вот тут изучал машинки и солдат, а вот внезапно встретил в ЦУМе игрушку-хоккеиста, который продолжал выпускаться и после развала Союза, и теперь у меня два хоккеиста из разных эпох.
Пра Ніньдзя ўсёроўна не памятаю нават мульта такога, усё ж такі сказваецца ўзроставая розніца. :-)
А Галівуд паходу цікавая гульня была. Яна нечым нагадвае сучасную гульню "Скотланд Ярд". Там Шэрлак Холмс ганяецца за злачынцамі.
Может, я неясно там расписал, давайте сделаю проще, пошагово:
1) У нас была настольная игра с фишками "Ниндзя. За золотой цаплей".
2) По телеку шел телесериал "Назад в будущее"
3) Сериал нам так понравился, что на основе его сюжета мы нарисовали игру, похожую на "Ниндзя".
В папочке сохранились и правила:
І... нагледзеўшыся, пачаўшы са спробы копіі Джуманджы, я малявала свае) Шкада, што яны недзе згубіліся, у мяне штук 10 было, і маляваць іх было цікавей, чым гуляць) Пасадзіла сваіх сябровак -пакутніц, і малявалі цэлае лета) Карацей прафесія будучая прабівалася відаць) Я б і зараз мо такое рабіла, але гэта не так папулярна, не пражывеш)))